جهانگیری: مسئولیت پذیری سردار حاجی زاده را تحسین می‌کنم

معاون اول رئیس جمهوری با بیان اینکه تضعیف جایگاه نیروی نظامی در هیچ شرایطی به مصلحت کشور نیست، گفت: آن‌ها باید روحیه دفاع از کشور را داشته باشند. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،  به نقل از ایرنا «اسحاق جهانگیری» روز پنجشنبه در سومین سالگرد رحلت آیت الله هاشمی رفسنجانی که در سالن اجلاس سران برگزار شد، اظهار داشت: افسوس که شوک جان باختن جمعی از نخبگان علمی کشور به دلیل اشتباه محاسباتی و غلبه شرایط جنگی بر مدیریت امور و پنهان نگه داشتن حادثه برای چند روز این فرصت عظیم ملی را در معرض تهدید قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معاون اول رئیس جمهوری افزود: این سالگرد با شرایط خاصی در کشور در حال برگزاری است و در شرایط دشوار وغمباری هستیم. دی‌ماه امسال برای همه ما تا به امروز در غم و نگرانی و دلهره و شنیدن خبر‌های غیرمنتظره و هراس از آینده گذشته بوده است.

وی افزود: خبر شهادت فرماندهی نام آور و شجاع و استراتژیست که به حق سرباز ملی لقب گرفت تا خبر جان باختن ۶۹ نفر از هموطنان در تشییع باشکوه، خبر سقوط هواپیمای اوکراینی و حادثه مرگ مسافران اتوبوس سوادکوه اتفاقات بد دی ماه بودند.

معاون اول رییس جمهوری خاطرنشان کرد: البته در این میان صحنه‌های باشکوهی در وداع مردم فهیم ایران از فرزند مهربان خویش در شهر‌های مختلف دوست و دشمن را شگفت زده کرد بسیار به یادماندنی است و نیز بر آوردن خواست ملت ایران و انتظار رهبر انقلاب در تحقق انتقام سخت از دولت جنایتکار آمریکا که اعلام کرده بود اگر ایران عکس العمل نشان دهد، ۵۲ نقطه دیگر را خواهیم زد با حمله به پایگاه عین الاسد، خاطره شیرین و ماندگاری به جا گذاشت.

جهانگیری گفت:، ولی افسوس که شوک جان باختن جمعی از نخبگان علمی کشور به دلیل اشتباه محاسباتی و غلبه شرایط جنگی بر مدیریت امور و پنهان نگه داشتن حادثه برای چند روز این فرصت عظیم ملی را در معرض تهدید قرار گرفت.

معاول اول رییس جمهوری با بیان اینکه تضعیف جایگاه رهبری و نیروی نظامی در هیچ شرایطی به مصلحت نیست، گفت: آن‌ها باید روحیه دفاع از کشور را داشته باشند.

وی اضافه کرد: مسئولیت پذیری سردار حاجی زاده را تحسین می‌کنم چرا که وی اعلام کرد گردن من از از مو باریکتر است.

جهانگیری افزود: رهبری نظام مایه افتخار نظام است و تضعیف آن جایگاه برای ایران می‌تواند خطرناک باشد ضمن اینکه آیت‌الله هاشمی در سخت‌ترین شرایط هم از جایگاه رهبری حفاظت و صیانت کردند.

معاون اول رییس جمهور خاطرنشان کرد: تضعیف نیروی نظامی در هیچ شرایطی به مصلحت کشور نیست چراکه آن‌ها باید روحیه دفاع از کشور را داشته باشند.

جهانگیری گفت: خبر شوک‌آور سقوط هواپیمای اوکراینی و داغ بزرگی که بر دل ایرانیان در ۱۸ دی گذاشت بسیار ناگوار بود، ضمن اینکه ما در ۱۹ دی هم حادثه مرگبار واژگونی اتوبوس در محور سوادکوه را داشتیم؛ در این میان صحنه‌های باشکوهی هم در مراسم وداع مردم فهیم ایران و بدرقه پیکر پاک شهدای مقاومت داشتیم که در اهواز، مشهد، تهران، کرمان و دیگر نقاط خلق حماسه‌ای بزرگ در دوران کردند که دوست و دشمن را شگفت‌زده کرد و بسیار به یادماندنی است.

وی گفت: برآورد انتظار و خواست ملت ایران و مقام معظم رهبری از جنایتکار دوران با حمله موشکی به پایگاه عین‌الاسد هم اتفاق شیرینی را به یادگار گذاشت.

معاون اول رییس جمهور افزود: قبل از دی ماه سال جاری، در آبان ماه مردم دچار نگرانی شده بودند، اما با وحدت و همبستگی، اعتماد و امید ایجاد شده سرمایه اجتماعی تولید شد.

جهانگیری گفت: سرمایه اجتماعی افزایش پیدا کرده بود، ولی افسوس که شوک جان باختن نخبگان علمی و دانش در اثر خطای محاسباتی و غلبه شرایط جنگی بر مدیریت امور و پنهان نگه داشتن آن برای چند روز موجب غفلت شد.

وی تصریح کرد: وقتی با خانواده‌های داغدار جانباختگان سقوط هواپیما صحبت کرده و درباره سرمایه‌های آن‌ها گفتگو می‌کنیم داغ‌ها صد برابر می‌شود.

معاون اول رییس جمهور افزود: باید به این خانواده‌ها حق داد که گلایه و نقد کرده و اعتراض کنند؛ انصاف آن است که در مدیریت بحران بپذیریم، اشتباهات و خطا‌های بزرگی رخ داده و باید زمینه‌ها و شرایط و پیامد‌های آن را به درستی شناخته و با سرعت و قاطعیت به آن رسیدگی کرده و هزینه‌های آن پرداخته شود.

جهانگیری گفت: مدیریت بحران‌ها و تجربه موفق عبور از بحران‌ها در آیت الله هاشمی رفسنجانی و در تعدادی از مدیران جمهوری اسلامی وجود دارد و لازم است به بازخوانی این میراث و نقش بزرگ او پرداخته شود.

معاون اول رییس جمهوری گفت: هاشمی مبارزی توسعه‌گرا و آینده‌نگر بود در همه عرصه‌هایی که برای خدمت فرصت پیدا می‌کرد خوش درخشیده و برای عبور از بحران‌ها میراثی درخشان از خود به جای گذاشت.

وی گفت: آیت الله هاشمی علیرغم جفا‌ها و بی‌مهری‌هایی که دید، اما در قبال مردم احساس مسؤولیت زیادی می‌کرد و برای آن انعطاف داشت ضمن اینکه برای پیشبرد منافع مردم و جمهوری اسلامی تا آخر عمرش نشان داد که یک روحانی خستگی‌ناپذیر بوده و استقلال کشور را برای سازندگی ضروری می‌دانست.

جهانگیری افزود: هاشمی می‌خواست عقب‌ماندگی تاریخ ایران را با فرهنگ کار، تلاش و تولید ارتقا دهد؛ او سال‌ها در خطبه‌های نماز جمعه به تشریح اقدامات و رویکرد خود می‌پرداخت.

معاون اول رییس جمهوری تصریح کرد: هاشمی در بخش آموزش، اقتصادی، زیربناها، بنادر و اتوبان‌ها و سد‌ها اقدامات بزرگی کرد به طوری که اگر سد‌های کرخه و دز نبودند سیل سال جاری شرایط را به مراتب بدتر می‌کرد چرا که در یک ثانیه فقط ۸ هزار مترمکعب آب از دریچه این سد‌ها خارج می‌شد.

جهانگیری تأکید کرد: باید بپذیریم که کشور مسائل پیچیده‌ای دارد و به اصلاح امور تن دهیم.

وی تصریح کرد: انتخابات آینده موضوعی سرنوشت‌ساز است و می‌تواند بخش زیادی از اعتماد مردم را بازگرداند؛ باید همه با سعه صدر به دنبال راهکار باشیم.

معاون اول رئیس جمهوری گفت: همبستگی ملی را باید ارج بنهیم و مثل آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تعادل سیاسی و مثل حاج قاسم سلیمانی صداقت در رفتار با مردم را داشته باشیم و از تهدیدها فرصت بسازیم.

جهانگیری گفت: اگر مشکلات را به مردم بگوییم و خطاها را بپذیریم و بگوییم تا از مردم کمک بخواهیم قطعا آنها هم به ما کمک خواهند کرد.

وی افزود: ایران سرمایه‌های بزرگ و نمادینی دارد که از احزاب هم تأثیرگذارتر هستند ضمن اینکه باید به خاطر خدا و مردم با هم باشیم.

معاون اول رییس جمهوری تصریح کرد: سردار سلیمانی فرماندهی نظامی بود و همه او را به شجاعت می‌شناختند ضمن اینکه رهبر معظم انقلاب هم در این باره فرمودند که سردار سلیمانی با هیچ جناحی نبوده و با همه خوب بود ولی حتی برخی اوقات او هم اسامی می‌گفت که برخی‌ها جرأت نام بردن آنها را نداشت.

وی در پایان گفت: پیگیری مشی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی برای حل مسائل کشور تأثیرگذار است.

منبع: شبکه خبر

کلیدواژه: جهانگیری معاون اول آیت الله هاشمی رفسنجانی سالگرد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبکه خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۴۰۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عدم تامین معیشت؛ مانع استقبال روحانیون از مسئولیت امامت جماعت

امامت جماعت یکی از مهمترین شئونات دینی و حوزوی است و نهادهای متولی به خصوص حوزه علمیه باید تلاش کنند تا با حمایت از این جایگاه در رونق آن بکوشند و جایگاه امامت جماعت را به وضع مطلوب خود نزدیک کنند به گونه‌ای که طلاب با میل و رغبت به سمت فعالیت مذهبی و فرهنگی در مساجد بروند.

امام جماعت در درجه اول یک طلبه و روحانی است که باید در حوزه علمیه تربیت شود و با علم و مهارت لازم به جامعه برگردد و اولین مسئولیت اجتماعی و دینی او حضور در جایگاه امام جماعتی در مسجد است.

البته موانع در این مسیر کم نیست ولی سنت مراجعی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی در کشور خودمان و برخی کشورهای اسلامی می‌تواند برای ما الگو باشد.

در این راستا با حجت‌الاسلام والمسلمین تقی قرائتی؛ رئیس مؤسسه مسجد گفت‌وگو کرده ایم که در ادامه می‌خوانید:

 یکی از کارکردهای مهم روحانیت اداره مساجد و برگزاری نماز جماعت است، مهمترین ویژگی یک امام جماعت چه مواردی است؟

دنیای امروز دنیای مهارت است نه فقط تخصص نظری و کسب یکسری معلومات؛ کارشناس پیش‌دبستانی با کارشناس مهد کودک و کارشناس مهد کودک با کارشناس دبستان تفاوت دارد و در مسجد از کودک تا کهنسالان حضور دارند؛ زن و مرد و فقیر و غنی و باسواد و بی‌سواد که باید یکنواخت مورد توجه قرار بگیرند. نه مسجد باید طوری مدیریت شود که سرای سالمندان باشد و نه مهد کودک برای کودکان و نه باشگاه برای جوانان و همه را هم تحت پوشش قرار دهد و حلقه اتصال و مدیر یت آن با امام جماعت است.

امام جماعت باید مهارت‌های مختلف را بداند ولی به دلیل اینکه امور دیگر زودبازده هستند طلاب از امام جماعتی، استقبال نمی‌کنند، امام جماعت بودن مسجد، کار درازمدت فرهنگی است و دیر جواب می‌دهد ولی امور دیگر بعد از چند ماه بازده دارد گرچه فعالیت چند ماهه آموزشی مانند علف بهاری است که با یک آفتاب پژمرده می‌شود ولی تربیت در مسجد، نهادینه می‌شود و باورهای دینی در عمق و وجود همه ماندگار خواهد شد، لذا طلاب ترجیح می‌دهند بروند در پادگان و قوه قضائیه و نهادهای نظامی و اداری و ... خدمت کنند که مخاطبان آن‌ها یک‌سطح باشند نه اینکه بخواهند با اقشار مختلف مواجه شوند ضمن اینکه در ادارات وضعیت معیشتی آنها نسبتا تامین است ولی در مسجد اینگونه نیست.

تربیت در مسجد فرا جناحی، فرا سنی است. باید تشکیلات آموزشی کشور افراد متخصص برای مسجد تربیت کنند که سطح معیشت آنان هم تامین شود تا بتوانیم مساجد را حفظ کنیم.

اشاره کردید که طلاب اقبال زیادی به امامت مسجد ندارند، علاوه بر دلیل فوق، آیا دلایل دیگری هم دارد؟

تامین معیشت امامان مساجد موانع متعدد دارد؛ طلبه اگر در دانشگاه، تدریس و به کارهای فرهنگی اشتغال داشته باشد یا در قوه قضائیه، سپاه، ارتش، نیروی انتظامی و وزارت جهاد و ... معیشت او در حد کارمندی تامین است ولی در مسجد اینگونه نیست درحالی که در صدر اسلام، یک امام جماعت و نماینده پیامبر(ص) که به بلاد مختلف اعزام می‌شد، از جهت معیشتی تامین می‌شد لذا امامت مسجد باید از همه این موارد بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

اگر معیشت اولیه طلاب تامین ‌شود مثلا منزل حداقلی و اتومبیل حداقلی داشته باشند، از بازنشستگی و ... بهره‌مند شوند؛ مشکل تا حد زیادی رفع می‌شود در حالی که امامت جماعت، نه تامین مالی دارد و نه بازنشستگی و دولت قبل از اینکه به دانشگاه‌ها و نهادها برسد باید از امامت جماعت مساجد حمایت کند و این حمایت هم فقط از بعد حقوق نیست. برای اینکه مردم سفر کنند مشوق‌هایی از سوی مراکز مختلف ایجاد می‌شود که اقشار مختلف بتوانند سفر کنند ولی در مورد مساجد و ائمه جماعات چنین چیزی وجود ندارد.

یکی از سؤالاتی که از طلاب می‌شود این است که اگر شما مخیر بین استخدام در یک اداره و نهاد بشوید یا اینکه امامت جماعت مسجد را بر عهده داشته باشید به چه مبلغی حاضرید این کار را بکنید و جواب داده‌اند یک سوم آنچه در دانشگاه و قوه قضائیه داده می‌شود؛ این نشان می‌دهد که طلاب اهمیت کار مسجد را می‌دانند و بر این باورند که با تربیت در مسجد نیازی به نیروی انتظامی گسترده و قوه قضائیه نداریم؛ هر متفکری در جمهوری اسلامی متوجه است که وجود 20 هزار مسجد از 20هزار پاسگاه در امنیت کمتر نیست؛ 20هزار مسجد از 20هزار مرکز درمانی برای مشکلات روحی و روانی مردم تاثیرگذارتر است ولی شرایط به گونه‌ای است که به راحتی نمی‌توانند در عمل مسجد را انتخاب کنند.

اگر فرض را بر این بگذاریم که مساجد، معیشت روحانی ثابت را تامین کنند آیا نیروی کارآزموده به اندازه نیاز از سوی حوزه و نهادهای متولی تربیت شده است؟

خیر. حوزه نیروی متخصص برای امامت مسجد تربیت نمی‌کند و نیروهایی که تربیت کرده است عمدتا برای جهاد، ارتش، سپاه و قضاوت و ... است و گرایش امام جماعتی و مسجد نداریم چون پشتوانه مالی ندارد.

یکی از سنت‌ها و سیره‌های بزرگان حوزه در قرون گذشته تربیت امام جماعت مردم‌دار، مسلط به قرائت نماز و آشنا با احکام مبتلابه مردم بوده است و کسانی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی به تامین معیشت روحانی و امام جماعت در شهرها و روستاها می‌پرداختند و البته مردم هم کمک می‌کردند چرا الان این سنت در بین بزرگان وجود ندارد یا کمرنگ شده است؟

این سنت قبلا بوده است و کم و بیش وجود دارد؛ در آن دوره شرایط حوزه و تعداد طلاب و ... به گونه‌ای بود که مراجع می‌توانستند رسیدگی کنند ولی الان این وضعیت وجود ندارد لذا تربیت طلبه به صورت جدی وجود ندارد و اگر هست به صورت بسیجی‌وار و برخی مراکز مانند مؤسسه مسجد در حال انجام است که هیچ بودجه دولتی و وابستگی ندارد. کسی که مسجد و کارکردهای امامت جماعت را ترویج کند نداریم. 25 سال است که دوره‌های آموزشی کوتاه مدت داریم و البته کارکردهای مسجد و امام جماعت نیازمند پژوهشکده و دانشگاه تربیت طلاب متخصص است.

مؤسسه شما وابستگی به حوزه ندارد و تعاملی ندارید؟

در حوزه هست ولی وابسته به حوزه نیست؛ زیرا امام جماعت کار طلبگی است؛ البته آنقدر مسائل دیگری وجود دارد که با فعالیت یک مؤسسه مانند مؤسسه ما مشکل امام جماعت و مسجد حل نمی‌شود یعنی گرایش طلاب به کارهای غیر از مسجد زیاد است. البته باز تاکید کنم مخاطب ما طلاب هستند، طلابی که یک دوره تبلیغ رفته باشند و علاقه به این کار داشته باشند و استقبال هم خوب است با اینکه ما بورسیه و سهمیه و حمایت مادی نداریم.

ما حدود 200 هزار مسجد نیاز داریم و 200 هزار امام جماعت ولی کمبودها زیاد است؛ بیش از 70هزار مسجد داریم که تعدادی از آنها فعال نیستند بدلیل واقع شدن در فضاهای متروکه، و مابقی هم ممکن است در دو وعده فعال باشند و امام جماعت آن‌ها هم تامین نیست و امامان جماعت در کنار سایر کارها در مسجد هم خدمت می‌کنند و نمازی هم می‌خوانند ولی اینکه تمام وقت و کار تخصصی در مسجد بکنند و به کار دیگری نپردازند، نداریم.

تا همین یکی دو دهه قبل هم این مسئله رواج داشت که بزرگانی چون آیت‌الله سیدرضی شیرازی، آیت‌الله مجتهدی، آقامجتبی تهرانی و امثال ایشان هر کدام امامت جماعت مساجد یا حوزه‌های بزرگ تهران را عهده‌دار می‌شدند و تاثیرات تربیتی زیادی هم داشتند، چرا این سنت در حال از بین رفتن است و آیا حوزه در این عرصه کاری انجام می‌دهد؟

قانون و سنت بود کسی که به مرتبه اجتهاد می‌رسید چه در نجف و چه در قم به مناطقی می‌رفت که شاید کمتر کسی می‌رفت و در آنجا حوزه و مسجدی تاسیس کرده و به رونق معنوی آنجا می‌پرداخت ما کسانی چون آقایان ایازی و فاضل استرآبادی را داریم که در روستاها حوزه درست کردند و به یک قطب در منطقه خود تبدیل شدند ولی الان جاذبه‌های قضاوت و عقیدتی سیاسی و ... بیشتر است و از سوی دیگر معیشت نسبی استادان و طلابی که به مناطق می‌رفتند تامین بود ولی الان اینطور نیست چون در قدیم فارغ‌التحصیلان حوزه فقط مبلغ و امام مسجد بودند لذا مردم کمک‌های خوبی داشتند وقتی مردم می‌بینند محصولات حوزه در مراکز دیگر مشغول می‌شوند انگیزه حمایت و کفالت را ندارند.

زندگی در گذشته از جهاتی راحت‌تر بود یعنی فرد بدون وسیله نقلیه هم زندگی می‌کرد ولی الان بسیار دشوار است. در گذشته زندگی‌ها ساده‌تر و هزینه‌ها بسیار کمتر بود ولی الان هزینه آب و برق و گاز مبلغ قابل توجهی است. من یک بررسی تاریخی داشتم به این نتیجه رسیدم که از صدر اسلام تا یکی دو قرن قبل ما به ندرت بحثی به عنوان اجاره خانه داشتیم، اجاره اسب و کرایه و زمین و باغ بوده است ولی کسی بابت خانه کرایه نمی‌داده است ولی الان در بحث اجاره، اول اجاره مسکن به ذهن می رسد.

آیا امور سیاسی در اقبال مردم به روحانیت و مسجد اثری دارد؟

مسجد محل قیام و عبادت و سجده است؛ همه نامزدهای انتخابات برای گرفتن رای به مسجد می‌روند ولی وقتی انتخاب شدند توجهی به مسجد ندارند و رفت و آمد نمی‌کنند و از طرفی نگاه جناحی می‌تواند باعث کمرنگ شدن اقبال مردم به مسجد شود؛ از سوی دیگر یک روحانی و طلبه ممکن است در محیط دانشگاه و در قضاوت و ... آزادانه‌تر بتواند عمل کند تا در یک مسجد که باید هیئت امنا و متولیان مسجد را راضی کند و چون جنبه معیشتی هم تامین نیست انگیزه زیادی هم برای تلاش مضاعف وجود ندارد.

گفت و گو از علی فرج زاده

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)